حفظ حریم شخصی در فضای سایبر

در دنیای مجازی دیگر حریم شخصی معنا ندارد. امروزه نمی توان کاری را در اینترنت انجام داد و یا قصد انجام کاری را داشت و این کار را از همه مخفی نگاه داشت.
هرچند هیچ وقت نمی توان به شرکتهای کوچک اینترنتی اطمینان کرد، اما شرکتهای بزرگ جهانی معمولا خیلی مراقب برند خود می باشند و همیشه این اطمینان را به کاربران خود می دهند که اطلاعات آنها به صورت خصوصی نگهداری می شود.
چندی پیش اعلام شد که بزرگترین موتور جستجوی جهان یعنی گوگل اطلاعات شخصی افراد  را که در آن سرچ کرده بودند به فروش رساند. این اطلاعات بدین صورت بود که هر فردی که در این سایت اقدام به جستجو می کرد با یک عدد مانند IP اما نه خود آی پی شناخته می شد و در کلیه عباراتی که این فرد در روزهای مختلف به دنبال آن می گشت را ثبت کرده بود. به راحتی می توان خود فرد را هم از طریق IP و ساعتی که وی در آن زمان search می کرد و همینطور کلماتی که به دنبال آن می گشت پیدا کرد.
شرکتهای بزرگ دیگر اینترنتی نیز با بستن قراردادهایی با سازمانهای امنیتی مانند CIA و دولت آمریکا اقدام به در اختیار قرار دادن اطلاعات شخصی کاربران خود مانند جستجوها، پست های الکترونیکی، تلفنهای اینترنتی و چت ها و... می کنند. از جمله این شرکتهای می توان به Google ،Yahoo و MSN شرکت Microsoft اشاره کرد.
حتی برخی دیگر از کارشناسان و محتاطان پا را از این هم فراتر گذاشته و مدعی شده اند که هر پکت و اطلاعاتی که در اینترنت رد و بدل می شود از طریق روترها و سرورها در یک سرور مخصوصی ذخیره و رمزگشایی می شود. هر چند که این کار، کاری پر هزینه و تقریباً نشدنی است!!!
اما به هرحال در این دنیای virtual می بایست مراقب بود و با راه اندازی وب سرورها یا میل سرورهای ایرانی نه تنها نمی توان مطمئن بود که اطلاعات محفوظ می مانند، بلکه بعلت مجتمع بودن کلیه اطلاعات در یک نقطه احتمال هک و سرقت اطلاعات از روی سرورهای ضعیفتر و با امنیت پایین ایرانی بیشتر می باشد.
هر کامپیوتری که به اینترنت متصل می باشد، می تواند یک میزبان برای هکرها و افراد خرابکار و یا سارقان اطلاعات باشد. از اینرو اصلا نمی توان به محفوظ ماندن اطلاعات مجازی موجود در کامپیوترها دلخوش کرد.
تنها چند راهکار برای افزایش امنیت وجود دارد:
- برای کاربران خانگی و شرکتها کوچک استفاده از آنتی ویروسها و فایروالهای قوی و نرم افزارهای ضد ویروسی که بتوان به آنها اطمینان کرد. مانند آنتی ویروس کوئیک هیل که یکی از بهترین ویروسکشهای موجود جهان هم به لحاظ تکنولوژی و هم پشتیبانی و هم از کشور نرم افزاری هند که کمتر دنبال مسائل جاسوسی و امنیتی می باشند برخلاف آمریکا، اروپا مخصوصا اروپای شرقی و روسیه.
- برای کاربران سازمانی و شرکتهای بزرگ، علاوه بر استفاده از برنامه های ضد ویروس، فایروال و ضدخرابکارانه - که معمولا باید از نسخه های شبکه برای تسهیل و بهبود در مدیریت امنیت شبکه استفاده کنند که یکی از بهترین و قویترین آنتی ویروس های تحت شبکه ویروسیاب Quick Heal نسخه ادمین کنسول می باشد- باید با استفاده از مشاوره شرکتها مهم امنیتی -مانند قراردادی که دولت هندوستان با شرکت کوییک هل بست- نسبت به ارتقای امنیت در بستر IT خود اقدام کنند. از تکنولوژی های شرکتهایی مثل Hack Secured و یا کوییکهیل که اقدام به ارائه سولوشنها و راهکارهای امنیتی برای مقاصد مختلف مانند امور بانکی و یا ارتقای امنیت Web Application ها می کنند استفاده کنند.