شهرداری تهران چطور هک شد

چرا شهرداری تهران هک شد

امروزه امنیت یک مجموعه چندجانبه می باشند. استفاده از یکی از سامانه های امنیتی مانند آنتی ویروس اوریجینال، فایروال قدرتمند، جداسازی شبکه داخلی از اینترنت (شبکه شکاف هوا) تضمین کننده امنیت جامع نمی باشد. از آنجایی که پروتکل های امنیتی در سازمان ها به درستی رعایت نمی شود هک و نفوذ به شبکه سازمانها بخاطر عدم استفاده از نرم‌افزارهای اوریجینال و وجود کرک‌ها و عدم آپدیت سیستمها کار پیچیده ای نیست. برای حملات به سازمانها نیاز به کشف آسیب پذیری جدیدی و یا تولید نرم افزار خرابکارانه جدید نیست، بلکه بسیاری از این آسیب‌ پذیری ها و حفره ها سالهاست که کشف شده اند و ابزارهای آماده فراوانی برای نفوذ از طریق آنها به وجود آمده اند.

یکی از پاشنه آشیل هایی که امروزه گریبانگیر سازمانها می باشد نفوذ از طریق حفره های نرم افزاری می باشد که ضرورت اسکن آسیب پذیری و تست نفوذ سامانه ها شامل نرم افزارهای تحت وب، ویندوز، موبایل، سخت افزارها و شبکه ها را بیش از پیش نمایان می کند.

همانطور که در اخبار منتشر شده، سامانه تهران من راه ورود هکرها به شبکه داخلی شهرداری بوده است. علاوه بر استفاده از نرم افزارهای خارجی بروزنشده و کرک شده، بسیاری از نرم افزارهای داخلی به پارامترهای امنیتی توجه چندانی نمی کنند. 

در بسیاری از کشورها تست نفوذ و اسکن آسیب پذیری از طریق کارفرما توسط شرکت امنیتی ثالث انجام شده و با همکاری با شرکت توسعه دهنده نرم افزار اشکالات امنیتی رفع می گردد.

به عنوان مثال بسیاری از شرکتهای مهم، مالی و بانکی منطقه و جهان که امنیت نرم افزارهای اختصاصی  شان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، مانند خطوط هواپیمایی سنگاپور، شرکت بزرگ چندملیتی انگلیسی Unilever، شرکت معتبر فرانسوی تولیدکننده لوازم ورزشی Decathlon، بانک DCB هند، پلیس دبی، بانک اول ابوظبی FAB، سازمان دیجیتال عجمان، شرکت نفتی Woqod قطر، شرکت چندملیتی شیمیایی آلمانی Linde و غیره، وظیفه برقراری امنیت برنامه شان را به شرکت هندی - سنگاپوری Appknox واگذار کرده اند. استفاده از کارشناسان خبره ای که قبلا حفره های نرم افزارهای مطرحی مانند Facebook ،Walmart ،Skype و Snapchat را کشف کرده اند با کیفیت بالا و هزینه و زمان مناسب موجب استفاده از این تجارب این گونه شرکتها می باشد.

علاوه بر موارد فوق، گزینه های زیر نیز می تواند به امنیت بیشتر کمک کند:

- استفاده از رمزهای عبور پیچیده برای کاربران یا استفاده از رمزهای دوعاملی برای کاربران

- وصله کردن و بروزرسانی همیشگی نرم افزارها

- اعطای حداقل دسترسی لازم به سرورها

- استفاده از فایروال لایه کاربرد برای وب سرورها (WAF)

- حذف برنامه ها و سرویس های غیرضرور و یا آسیب پذیر مانند SMB (استفاده از پروتکل SFTP یا FTPS برای اشتراک گذاری فایلها)

- استفاده از راهکارهای جامع امنیتی مانند اندپیونت سکیوریتی و سامانه مدیریت یکپارچه تهدیدات (UTM) اورجینال و به روز و با فعال بودن IDS/IPS

- استفاده از رمزهای پیچیده برای همه کاربران

- درصورت امکان غیرفعال کردن سرویس ریموت دسکتاپ ویندوزهای (خصوصا سرورها)

- عدم استفاده از پورت فورواردینگ (NAT / DMZ / Port Forwarding) مستقیم به سرورها (حتما IPS و WAF فعال باشد)

- غیر فعال کردن دسترسی مستقیم به ریموت دسکتاپ و یا تغییر پورت پیش فرض 3389

- تهیه پشتیبان گیری و قطع دسترسی هارد از کلاینت و نگهداری در جای امن

- بستن پورتهای باز غیرضرور ورودی و خروجی از طریق UTM و آنتی ویروس

- نصب وصله ها و آپدیت های امنیتی توسط Patch Management